صبح جمعس.میرم جلوی پنجره ی اتاقم...پرده رو می زنم کنار...آسمون...آبیِ آبی...زمین داره می درخشه،از نور طلایی خورشید...رو زمین اما یه غبار سفید پهنه...دیشب که خواب بودم برف باریده انگار...13 دی...
برگای درخت روبه روی پنجره که تکون می خوره،وسوسه میشم پنجره رو باز کنم...وه...چه عالی!
هوا سرده...یه سرمای دوست داشتنی با یه باد خوب...فقط می تونم بهش بگم خوب...
بخارو ببین!عاشق بخار نفسای زمستونی هستم...تداعی زندگیه...تداعی سرما...
همه جا ساکته...همه چی آرومه...خونه های روبه رویی...همگی با متانت ایستادن...معلوم نیست توی هرکدومشون چه خبره...می دونم...هر خونه یه غصه داره...یه مشکل،شایدم بیشتر!اما همه چی خوبه...خدا اون بالاست...می رسیم به تهش...زود زود...زندگی کنیم خوبه!
نظرات شما عزیزان:
تاريخ : جمعه 13 دی 1392 | 13:38 | نویسنده : roshanak |
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: